تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی بر کمرین سرمی رت های نر دیابتی

زمینه و هدف: کمرین، آدیپوکاین جدیدی است که نقش کلیدی در فرآیندهای پاتولوژیک مقاومت انسولینی و التهاب ایفا می کند، مطالعات بالینی نشان داده اند سطوح کمرین در بیماران دیابتی افزایش می یابد. با این حال، تأثیر حاد فعالیت ورزشی بر کمرین مشخص نیست. در این پژوهش، تغییرات کمرین سرم رت های نر دیابتی در پاسخ به دو نوع فعالیت ورزشی بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 29 سر رت نر دیابتی (با 12 هفته سن، وزن 240-220 گرم) به 5 گروه شامل: دو گروه بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (hiie2،hiie0 )؛ دو گروه بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط (mice2، mice0) و گروه کنترل (c) تقسیم شدند. هر دو گروه mice (با شدت vo2max65-60%) به مدت 40 دقیقه و هر دو گروه hiie (با شدت vo2max95-90%) در 12 تناوب 1 دقیقه ای با فواصل استراحتی 1 دقیقه ای، به فعالیت روی نوارگردان پرداختند. جهت اندازه گیری کمرین از روش elisa استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: سطوح کمرین سرم در گروه های mice0، mice2 و گروه hiie2 نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت (05/0p˂). با این حال، بین گروه hiie0 و کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). بین گروه های mice0 و hiie2 با گروه hiie0، تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0p˂). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت ورزشی حاد منجر به افزایش کمرین سرم در رت های نر دیابتی می شود. کلید واژه ها: پروتئین کمرین، موش؛ ورزش؛ دیابت ملیتوس.